KP Arseny

Arsena · Gość

Imię: Arsena
Wiek: Dorosła
Wataha: Samotnicy
Historia:
Historia zaczyna się od dnia narodzin, w lesie gdzie zawsze panowała głusza. Dzień, przyjścia na świat Arseny był wyjątkowy dla rodziców. Wilczyca była wychowywana w klanie. Miała dość liczne stado. Gdy wadera podrosła, w wieku 2 lat stała się łowczynią. W pobliskim lesie, gdzie mieszkała było zbyt mało zwierzyny aby wyrzywić stado. Alfa nakazał znaleść zwierzynę - Arsena! -
Zawołał donośnym tonem. Przybiegła w te pędy -
- tak, alfo? -
- zbierz wszystkich łowców. Wyruszacie na poszukiwanie jedzenia - Arsena bez mówienia, wykonała rozkaz przywódcy. Po chwili już jej nie było i zniknęła razem z kolegami. Wilczyca była blisko zdobyczy, lecz ich drogę przeszkodzili ludzie z psami. Zaczaili się obserwując całą sytuację. Kilka psów zwietrzyło ich obecność. Zaczęły szybko do nich biec, a myśliwi dali w dłoń strzelby. Było słychać duży chuk z broni. Wilki nie przestraszyły się i zaczęły walczyć. Psów było zbyt wiele i drapieżcy wzięły, łapy w ruch, po czym skierowali się ku najbilższemu lasowi. Trzy uciekły wraz z Arseną lecz niestety czwarty stał się ofiarą wściskłych czworonogów. Wadera była przewodniczką więc nie chciała zostawić go na pstwę losu. -
- za mną! - krzyknęła do pozostałych. Krwawa walka na śmierć i życie. Arsena wzięła rannego na plecy, a reszta uciekła razem z nią. Wkroczyli do spokojnego miejsca i położyli poległego na ziemi. Wilczyca zaczęła lizać go po pysku. Stracili pierwszego z łowców. Następnego dnia, wyruszyli w dalszą podróż poszukiwawczą. Mijały dni a nie było żadnej żywej dyszy. Następującą drogę spotkali w postaci stromej i wysokiej góry, a na dole panowała droga rzeczna. Uważali na poszczególne niebezpieczeństwo. Jednak mylili się co do tej przełęczy. Nagle dołem zaczęła biec rzeka. Dwóch drapieżników wpadło do wody ponieważ część skały była bardzo delikatna i szybko się rozlatywała.Arsena nie mogła niczego zrobić i dała dyla wraz z pozostałym wilkiem.
W końcu nadszedł ten dzień. Odnaleźli zwierzynę, którą mogły przynieść i dać stadu. Upolowali dwa jelenie. No cóż, było by więcej gdyby nie śmierć innych pomocników. Po kilku dniach dotarli do domu z pożywieniem, lecz nie mieli szczęścia. Całe stado zniknęło ale leżało kilka trupów. Najprawdopodobniej zostali podbici przez inną watahę. Arsena poszła swoimi śladami. Przez dłogi czas próbowała odnaleść swoich lecz ślad po nich zaginął. W tym momęcie jest to zagadkowe, zniknięcie jej bliskich. Wilczyca już dawno rozeszła się w swoje strony, ze swoim przyjacielem. Na szczęście wiedziała gdzie iść żeby była szczęśliwa. Jej matka opowiadała, że istnieje jedna kraina w, której każdy wilk mógłby się poczuć doskonale. Zaczęła kierować się w stronę owego, tajemniczego miejsca.Pzybyła tam gdzie los nią pokierował i wkroczyła w bramy. W tejże chwili rozpoczyna się jej nowe życie. Jak dalej będzie...? Niewiadomo...

Charakter: Nie jest typem, który lubi być w klanie. Wręcz przeciwnie, bardzo kocha swoją samotność. Wadera ma dobrze nastawiony charakter do innych wilków. Czasami jest poddenerwowana i musi wyrzyć swoją osobę, czyli odgryść się na jakimś wilku. Lecz to nie znaczy, że jest wredna. Ma pogodnego ducha i uwielbia chodzić swoimi drogami.

Ekwipunek: 10 talarów i mp4.

Crystal

Akcept.